Kompleksowy przewodnik wyjaśniający znormalizowany system oznaczeń tarcz ściernych. Dowiedz się, jak dobierać ściernice do konkretnego materiału, rozszyfrowując kody dotyczące rodzaju ścierniwa, ziarnistości, twardości oraz spoiwa. Niezbędna wiedza dla operatorów szlifierek i majsterkowiczów, gwarantująca bezpieczeństwo i precyzję pracy.

Jak czytać kod na ściernicy? (Rozszyfrowanie)

 

Większość profesjonalnych ściernic (zarówno ceramicznych do szlifierek stołowych, jak i tarcz do cięcia/szlifowania ręcznego) stosuje kod zgodny z normą ISO. Kod ten składa się zazwyczaj z ciągu liter i cyfr, np.: 95A 60 K 6 V.

Oto co oznaczają poszczególne sekcje tego kodu, idąc od lewej do prawej:

 

1. Rodzaj ścierniwa (Pierwsza litera/symbol)

Określa, z czego wykonane są ziarna tnące. To najważniejszy parametr decydujący o tym, co możemy szlifować.

  • A (Elektrokorund / Tlenek glinu): Najpopularniejsze. Do szlifowania stali (węglowych, konstrukcyjnych).
  • Odmiany: 95A (zwykły – brązowy), 97A (półszlachetny – szary), 99A (szlachetny – biały/różowy, do stali narzędziowej).
  • C (Węglik krzemu): Bardzo twarde i ostre ziarno. Do materiałów kruchych (żeliwo, kamień, ceramika) oraz metali nieżelaznych (aluminium, miedź) i węglików spiekanych.
  • Odmiany: 98C (czarny), 99C (zielony – najczystszy).

Wskazówka: Jeśli widzisz czerwoną/różową lub białą ściernicę przy szlifierce stołowej, to zazwyczaj jeden z rodzajów elektrokorundu (A) do stali. Jeśli widzisz szaro-zieloną, to węglik (C) do widii lub kamienia.

 

2. Ziarnistość (Liczba)

Ta liczba określa wielkość ziaren ściernych. Działa to tak samo jak w papierze ściernym.

Zakres numerówTyp obróbkiZastosowanie
8 – 24Bardzo zgrubnaSzybkie usuwanie dużych naddatków materiału (zdzieranie).
30 – 60ŚredniaUniwersalne szlifowanie warsztatowe (najczęstsze: 46 lub 60).
70 – 120DokładnaSzlifowanie precyzyjne, ostrzenie narzędzi.
150 – 600+Bardzo dokładnaWykańczanie powierzchni, polerowanie.

 

3. Twardość ściernicy (Litera)

To najczęściej mylony parametr. Twardość ściernicy nie oznacza twardości ziarna, ale siłę, z jaką spoiwo trzyma ziarno.

  • E, F, G (Bardzo miękkie)
  • H, I, J, K (Miękkie): Do szlifowania twardych stali, stali hartowanej.
  • L, M, N, O (Średnie): Najbardziej uniwersalne.
  • P, Q, R, S (Twarde): Do szlifowania miękkich stali, obróbki zgrubnej.

Złota zasada szlifierza: Do materiałów twardych używamy ściernic miękkich (aby zużyte ziarno szybko odpadało i odsłaniało nowe, ostre). Do materiałów miękkich używamy ściernic twardych (bo ziarno nie tępi się tak szybko).

 

4. Struktura (Liczba, opcjonalnie)

Określa, jak gęsto upakowane są ziarna (ile jest „powietrza” między nimi).

  • 0-3: Struktura zamknięta (bardzo gęsta).
  • 4-7: Struktura średnia.
  • 8-12: Struktura otwarta (porowata).
  • Większa porowatość (wyższy numer) lepiej chłodzi materiał i zapobiega „przypalaniu” stali.

 

5. Rodzaj spoiwa (Ostatnia litera)

To „klej”, który trzyma całą ściernicę w jednym kawałku.

V, VS3, VBe (Ceramiczne): Najczęstsze w ściernicach warsztatowych (stołowych). Sztywne,